gələn

1. sif. Bundan sonrakı, gələcək, gözlənilən, növbədəki. <Tahir:> Ana, Lətifə, məktəbi gələn il qurtarır. M. Hüs.. Fikirləşdi ki, indi də cavabını verməsə, gələn dəfə daha da böyük qələt eləyəcək. H. Seyidbəyli. // Bir işi davam etdirən, nəsli əvəz edən; nəsil (əsasən cəmdə işlədilir). . . Hansı nicat yolunu açdıq ki, bizdən sonra gələnlər də bizim günümüzə düşməsin? C. M..

2. is. Qonaq, mehman. Neçə nəfər gələnin var? – Zakir, başdan baxtın qaradır sənin; Göz dikmə yollara, kimdir gələnin? Q. Z.. . . Gələnlər birbaş mənim nömrələrimə düşürlər. Ə. H..